۰۲۱-۲۶۷۰-۶۴۸۷
۰۲۱-۲۶۷۰-۶۴۸۷
پیش از اینکه به مقایسه اسکن کف دست و چهره بپردازیم لازم است بدانید که این دو، از بیومتریکهای پیشرو بازار هستند و مزایای بسیاری دارند. با این حال این راهکارها در موارد بسیاری با هم تفاوت دارند. به نظر شما کدامیک از این دو بهتر است ؟ تشخیص چهره یا اسکن کف دست؟ در این مقاله قصد داریم به مقایسهی دقیق اسکن کف دست و تشخیص چهره بپردازیم و به این سوال پاسخ دهیم.
در این مقاله میخوانید:
امروزه اکثر مردم یک تلفن همراه شخصی با فناوری بیومتریک روی آن دارند. اثر انگشت و تشخیص چهره از جمله فناوریهای شناخته شدهای هستند که برای احراز هویت در بسیاری از تجهیزات الکترونیکی مانند دستگاههای حضور و غیاب و کنترل تردد استفاده میشوند. فناوری اسکن کف دست نیز یکی از راهکارهای در حال گسترش در صنایع است.
فناوری تشخیص چهره با ترسیم ویژگیهای منحصر به فرد و هندسه صورت فرد کار میکند، در حالی که اسکن ورید کف دست، با استفاده از نور مادون قرمز برای ترسیم الگوی رگهای موجود در کف دست کار میکند.
در ادامه تفاوتهای اصلی بین این دو فناوری را بررسی کرده و سعی میکنیم بفهمیم کدام یک و برای چه هدفی بهتر است.
تکنولوژی احراز هویت افراد از طریق تشخیص چهره، از ویژگیهای منحصر به فرد صورت مانند پیشانی، نقاط دور چشم، بینی، چانه، طول خط فک و … استفاده میکند.
تصویر اسکن شده توسط دوربین تشخیص چهره، به صورت یک کد رمزگذاری شده درآمده و به صورت یک شناسه منحصر به فرد در حافظه سیستم بیومتریک ذخیره میشود. هنگامی که افراد در برابر دوربین های تشخیص چهره قرار میگیرند، چهره آنها مجدداً اسکن شده و با الگوهای موجود در سیستم مطابقت داده میشود.
اطلاعات بیشتر را میتوانید در مقاله دستگاه حضور و غیاب تشخیص چهره مطالعه نمایید.
اسکن کف دست یک فناوری بیومتریک است که با استفاده از نور مادون قرمز برای ترسیم ساختار الگوهای منحصر به فرد رگ کف دست کار میکند. در این روش بیش از 5 میلیون نقطه داده از کف دست انسان به دست میآید. سپس اسکنر ورید کف دست، این اطلاعات را به یک کد رمزگذاری شده منحصر به فرد تبدیل می کند که به شناسه بیومتریک شما تبدیل میشود.
یک ویژگی کلیدی وجود دارد که تشخیص ورید کف دست را از سایر بیومتریک ها متمایز می کند. آن هم این است که بر خلاف اثر انگشت، عنبیه یا صورت، الگوی رگ کف دست شما پنهان است.
آیا استفاده از تکنولوژی شناسایی کف دست قابل اطمینان است؟
از آنجایی که الگوی رگ کف دست شما در داخل دست شما پنهان است، مانند سایر بیومتریک ها در معرض دید قرار نمیگیرد. این ویژگی چندین مزیت منحصر به فرد دارد که آن را به یکی از پیشرفتهترین بیومتریکهای موجود در بازار تبدیل میکند.
اطلاعات بیشتر در خصوص این تکنولوژی را میتوانید در مقاله دستگاه حضور و غیاب اسکن کف دست مطالعه نمایید.
همانگونه که پیشتر ذکر شد تشخیص چهره و اسکن کف دست، دو راهکار بیومتریک بدون تماس هستند که تشابه و تفاوتهایی با یکدیگر دارند. در ادامه این دو فناوری را در 4 فاکتور مهم امنیت، حریم خصوصی، دقت و راحتی کاربر، با یکدیگر مقایسه میکنیم.
فناوری تشخیص چهره، یک راهکار شناخته شده است که در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد و بیشتر در معرض جعل و سوء استفاده است. از آنجایی که صورت ما هر کجا که میرویم، در معرض دید قرار میگیرد، این فناوری در برابر جعل آسیب پذیر است.
ساخت تصویر دو یا سه بعدی از چهره انسان به سادگی انجام میشود و برخی از سیستمهای تشخیص چهره نیز به آسانی توسط این روش فریب میخورند و به این ترتیب دسترسی به جایی که محدود شده است، به راحتی امکانپذیر میشود.
در مقابل، الگوی رگ در داخل دست ما است و بنابراین کاملاً پنهان است. از این رو هک یا جعل الگوهای آن غیرممکن است. دو ویژگی اصلی ورید کف دست یعنی دقت و این که یک عضو داخلی است، آن را به طور کلی یک بیومتریک بسیار امنتر از تشخیص چهره میکند و استفاده از آن در صنایع مختلف ریسک کمتری نسبت به تشخیص چهره دارد.
البته این نکته ناگفته نماند که سیستمهای جدید تشخیص چهره، پیشرفت زیادی داشته و تا حدودی توانستهاند این نقیصه را جبران کرده و چهره زنده را از نمونههای جعلی تشخیص دهند.
چهره افراد همواره در معرض دید همگان است و به علت اینکه افراد همه جا میتوانند توسط شناسایی چهره ردیابی شوند، نگرانیهای مربوط به حریم خصوصی افزایش مییابد. از این رو نارضایتی و انتقادات نسبت به نقض حریم خصوصی افراد توسط این تکنولوژی توسط سازمانهای حامی حقوق بشر و برخی افراد شنیده میشود.
در طرف مقابل، اسکنرهای ورید کف دست به صورت سازگار با حریم خصوصی طراحی شده است . ماهیت پنهان بودن رگها داخل بدن انسان، امکان اسکن و شناسایی بدون رضایت افراد را نا ممکن میسازد.
حریم خصوصی کاربران در تکنولوژی شناسایی چهره بیشتر است یا اسکن کف دست؟
توجه داشته باشید که نقض حریم خصوصی نمیتواند شامل دستگاههای شخصی مانند گوشی هوشمند و حتی تجهیزاتی مانند دستگاه های حضور و غیاب و کنترل تردد شود، چرا که با رضایت ما، دادههای بیومتریک در این تجهیزات ذخیره میشوند.
دقت فناوریهای بیومتریک با دو عامل اندازه گیری میشوند: نرخ رد کاذب (FRR) و نرخ پذیرش نادرست .(FAR) هرچه این عدد کمتر باشد، آن فناوری دقیقتر است. در واقع نرخ این دو فاکتور، با دقت شناسایی سیستم نسبت عکس دارد. هرچه FRR و FAR سیستمی پائینتر باشد، دقت شناسایی آن سیستم بیومتریک بالاتر است و بالعکس.
FRR یا False Rejection Rate ، احتمال عدم دسترسی یک شخص مجاز را تحلیل میکند، در حالی که FAR یا False Acceptance Rate ، احتمال دسترسی اشتباه به یک شخص غیرمجاز را اندازهگیری میکند.
آزمایشات و بررسیهای انجام شده نشان میدهد که در این مورد، این دو فناوری در نقطه مقابل هم قرار دارند. اسکن کف دست کمترین FRR و FAR را در بین تمام بیومتریکها دارد و از این رو دقت شناسایی آن بسیار بالاست. در مقابل نرخ این دو عامل در فناوری تشخیص چهره بالاتر بوده و در نتیجه دقت شناسایی آن در برابر رقیب پائینتر است.
به طور دقیقتر، اسکن رگ کف دست از نظر FRR یا نرخ رد نادرست، 260 برابر دقیقتر و از نظر FAR یا پذیرش نادرست، 130 برابر دقیقتر از تشخیص چهره است. علاوه بر این، دقت شناسایی چهره برای زنان و سیاه پوستان، دقت پائینتری دارد.
یک برتری تشخیص چهره این است که برای استفاده خصوصی، سریعتر و راحتتر است. در حالی که فناوری اسکن رگهای کف دست را میتوان زمانی استفاده کرد که شخص به قدر کافی به اسکنر مادون قرمز دستگاه نزدیک شده باشد.
در سیستمهای حضور و غیاب و کنترل ترددی که از فناوری تشخیص چهره نوین استفاده میکنند، الگوریتمهای جدید تشخیص چهره میتوانند چهره چند نفر را به طور همزمان و در حال حرکت تا فاصله 3 متری شناسایی کنند، اما یک اسکنر کف دست، در لحظه فقط یک نمونه و آن هم از فاصله نزدیک (کمتر از 50 سانتیمتری) را شناسایی میکند.
در ضمن، از آنجایی که اسکن عروق خونی کف دست جدیدتر و ناآشنا است، منحنی یادگیری بزرگتری نسبت به بیومتریکهای قدیمی (مانند اثر انگشت) یا بیومتریکهای شهودی (مانند تشخیص چهره) دارد. بنابراین از لحاظ راحتی کاربران به خصوص بر روی تجهیزات شخصی و خصوصی، تشخیص چهره بهتر از فناوری اسکن کف دست عمل میکند.
اسکن کف دست و تشخیص چهره، دو روش احراز هویت پرکاربرد در تجهیزات الکترونیکی هستند که در برخی ویژگیها مشترک و در بعضی دیگر غیرمشترک میباشند. با مقایسهی اسکن کف دست و چهره و بررسی تفاوت، مزایا و معایب آنها میتوانید دستگاه ورود و خروج موردنیاز مجموعه خود را پیدا کنید.
در دنیایی که به دنبال فناوریهای جدید برای به دست آوردن تجربه کاربری بهتر و روشهای احراز هویت پیشرفتهتر هستیم، بیومتریک پاسخ بسیاری از مشکلات ماست. به لطف استفاده گسترده از گوشیهای هوشمند، به فناوریهای اثر انگشت و تشخیص چهره عادت کردهایم. اما اسکن کف دست نیز یک راهکار بیومتریک مدرن شامل مزایایی مانند دقت و امنیت بیشتر و حفظ حریم خصوصی است که بیومتریک های سنتی ارائه نمیدهند.
از طرف دیگر کاربران با تشخیص چهره احساس راحتی بیشتری دارند و این فناوری در مواردی مانند امکان شناسایی همزمان چند نفر، احراز هویت در حال حرکت و از فاصله دورتر، برتری محسوسی نسبت به سایر راهکارهای بیومتریک از جمله اسکن کف دست دارد.
در این مقاله از سایت ایران اکسس، به مقایسه اسکن کف دست و چهره پرداختیم. تفاوت تکنولوژی شناسایی چهره با اسکن کف دست سبب شده که هر کدام از این بیومتریکها، بسته به شرایط و نیاز، مورد استفاده قرار گیرد و نمیتوان یکی را بر دیگری برتر دانست. امروزه شاهد بهکارگیری این دو فناوری در دستگاههای کنترل تردد نسل جدید هستیم. برای اطلاع از قیمت و مشخصات فنی و مقایسهی دستگاه حضور و غیاب میتوانید به صفحهی خرید سیستم حضور و غیاب و کنترل دسترسی مراجعه کنید.
Refrence:
مقالات پیشنهادی مشابه
نظرات
به عنوان کسی که از هر دو سیستم اسکن کف دست و چهره استفاده کرده، باید بگم انتخاب بین این دو سیستم به نیازها و ترجیحات شما بستگی داره، اما میتونم مزایا و معایب هر دو رو به صورت خلاصه بهتون بگم: سیستم اسکن کف دست: مزایا: بهداشت: از اونجایی که نیازی به تماس دست با دستگاه نیست، به لحاظ بهداشتی بهتره. سرعت: اسکن کف دست سریعتر از تشخیص چهره انجام میشه. دقت: در شرایط نوری کم یا زمانی که صورت پوشیده شده باشه، دقیقتر عمل میکنه. معایب: قیمت: دستگاههای اسکن کف دست معمولاً گرانتر از دستگاههای تشخیص چهره هستن. مشکلات پوستی: افرادی که مشکلات پوستی دارن ممکنه با این سیستم مشکل داشته باشن. ذخیره اطلاعات: ذخیره اطلاعات کف دست از نظر امنیتی مورد بحثه. سیستم تشخیص چهره: مزایا: قیمت: دستگاههای تشخیص چهره معمولاً ارزانتر از دستگاههای اسکن کف دست هستن. غیر تماسی: نیازی به تماس دست با دستگاه نیست. راحتی: استفاده از تشخیص چهره راحتتره. معایب: دقت: در شرایط نوری کم یا زمانی که صورت پوشیده شده باشه، ممکنه دقت کمی داشته باشه. (البته تو نسل جدید سیستمهای تشخیص چهره این مشکل رفع شده) مشکلات حریم خصوصی: ذخیره اطلاعات چهره از نظر امنیتی مورد بحثه. من در محل کارم از هر دو سیستم اسکن کف دست و چهره استفاده میکنم. به نظرم اسکن کف دست از نظر بهداشت و سرعت بهتره، اما تشخیص چهره راحتتره و قیمت مناسبتری داره.
با شما موافقم واقعا بستگی به ترجیحات و همچنین شرایط محیط داره به شخصه فکر میکنم سیستم تشخیص چهره برای محیط هایی که کم نور هستن و ویژگی های چهره افراد تو سایه گم میشه، کارایی نداشته باشه یا مثلا حجاب خانم ها چون صورتشون رو میپوشونه میتونه باعث خطا و وقت گیر شدن پروسه ثبت حضور بشه
مقاله "مقایسهی دقیق اسکن کف دست و چهره" رو خوندم و نظرم اینه که هر دو مزایا و معایب خودشون رو دارن. اسکن کف دست دقیقتر و امنتره، چون الگوی رگهای کف دست منحصر به فرد هست و جعلش سخته. اما ممکنه توی شرایطی مثل سرما یا زخمی شدن دست، کار نره. اسکن چهره سریعتر و راحتتره، اما ممکنه تحت تاثیر نور و زاویه و حتی ماسک قرار بگیره و از نظر امنیتی هم ضعیفتره. (میدونم تو نسل جدید دستگاه های تشخیص چهره این موارد رفع شده، اما همه بودجه خرید دستگاه جدید رو ندارند و لازمه که آگاه باشن برای خرید) انتخاب بین این دو تا به نیاز و سلیقه شما بستگی داره. اگه دنبال امنیت و دقت بیشتر هستید، اسکن کف دست بهتره. اما اگه سرعت و راحتی براتون مهمتره، اسکن چهره رو انتخاب کنید.
بهتره تو ایران از سیستم تشخیص چهره استفاده کنیم، ایراداتش مشخصه، دستگاه ها تو مجموعه ها آزمون و خطا شدند و شرکت ها دانش لازم برای تعمیر برندهای مختلف رو به دست آوردند. البته نظر شخصیه منه چون هزینه خرید سیستم مناسب الان خیلی زیاده متاسفانه و مجبوریم همه موارد رو در نظر بگیریم
هر دوی این روشها، هم خوبیشون رو دارن هم بدیشون رو. از نظر امنیت و حریم خصوصی، اسکن کف دست فعلا یه سر و گردن از تشخیص چهره بالاتره. اما تشخیص چهره هم داره روز به روز پیشرفت میکنه و سادهتر میشه. انتخاب اینکه از کدوم روش استفاده کنیم، به یه عالمه چیز بستگی داره: - چه جور جایی میخوای ازش استفاده کنی؟ - چند نفر میخوان ازش استفاده کنن؟ - چقدر میتونی براش پول خرج کنی؟ - چقدر امنیت واست مهمه؟ خلاصه که باید همه اینها رو با هم بسنجی و بعد بهترین تصمیم رو بگیری.
مقایسه خوبی برای این دو سیستم ارائه کردید هنوز سیستم اسکن کف دست یا همون پالم تو ایران و شرکت های ایرانی جا نیفتاده و اکثرا از سیستم تشخیص چهره یا اثرانگشت استفاده میکنند. ولی به طور کلی انقلاب سیستم های تردد (حضور و غیاب یا اکسس کنترل)، بعد از رونمایی از سیستم های بیومتریک ظهور کرد.
من از هر دو مدل (شناسایی چهره یا صورت و اسکن خطوط کف دست) استفاده کردم. خب به نسبت چهره، دستگاه شناسایی کف دست جدیدتر هست و البته گران تر! در مقابل با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از دستگاه تشخیص چهره سریع تر و راحت تر است، مخصوصا در سیستمهای جدید که امکان شناسایی با وجود عینک، لنز و ماسک وجود دارد و البته که امکان تقلب در سیست های چهره بسیار کم و غیر ممکن شده است. من به شخصه بعد از بررسی و تست این دو مدل دستگاه (Face vs Palm) انتخاب دستگاه تشخیص چهره رو ترجیح میدم. به خصوص برای کاربرد در سیستم حضور و غیاب و کنترل تردد کاربران موفق باشید امیدوارم نظرم مفید بوده باشه
با سلام. اگر کف دست زخم باشد باز هم اسکنر آن را تشخیص میدهد؟
سلام البته که بستگی به میزان و عمق زخم داره . اما به طوری کلی اسکن کف دست، بر اساس اسکن پوست رویی دست نیست و اسکن عمقی صورت میگیره بنابراین نباید مشکلی در شناسایی به وجود بیاد
بابت تهیه مقاله خوبتون ممنونم لازم دونستم به ی مورد اشاره کنم که تو مقاله نبود، یکی دیگه از مزیت های دستگاه تشخیص چهره نسبت به اسکن کف دست یا پالم، راحتی استفاده ست. اگر شما کارمند ی مرکز درمانی بهداشتی باشید یا شرکت باربری و... که ممکنه در زمان تردد وسیله ای دست شما باشه یا دستکش داشته باشید، در این صورت باز ی وقفه ایجاد میشه تا بار رو روی زمین قرار بدید و دستتون را اسکن کنید، اما دستگاه شناسایی چهره، در سریعترین زمان ممکن، حتی با وجود ماسک میتونه چهره را شناسایی کنه و اجازه تردد را صادر کنه. به نظرم موضوع مهمی بود. موفق باشید.
کاربر عزیز نظر شما در مورد این مقاله چیست؟